Bluszcz – naturalny wróg kaszlu
Bluszcz zawsze odgrywał ważną rolę.
W starożytności był symbolem płodności i nieśmiertelności, Rzymianie dekorowali nim swoje ogrody, a wyjątkową popularność zyskał w epoce wiktoriańskiej, gdy zaczął być popularny na całym świecie.
W czasach starożytnych, bluszcz miał także ogromne znaczenie w medycynie i stał się jednym z najważniejszych produktów stosowanych w leczeniu kaszlu. Ten uzdrawiający bluszcz, o którym tu mówimy, rośnie wokół nas i nosi nazwę „Hedera helix Linneus.” Owoce bluszczu (jagody) są co prawda trujące, ale niektóre związki wyizolowane z liści bluszczu za pomocą specjalnych metod potrafią leczyć i często stosuje się je w postaci gotowych produktów farmaceutycznych.
Na naszym blogu “Kaszel dziecka – jak rozpoznawać i leczyć,” wspominaliśmy o różnych rodzajach kaszlu. Wspomnieliśmy o podstawowym podziale na suchy i mokry. W przypadku kaszlu mokrego wytwarzana wydzielina może powodować trudności w oddychaniu, podrażnienie żołądka i dalsze komplikacje chorobowe oraz stan zapalny. W przypadku kaszlu suchego, gdy nie ma śluzu w drogach oddechowych, kaszel taki potrafi być irytujący i często bardzo silny. W leczeniu kaszlu często stosowane są rośliny, których właściwości pozwalają na stosowanie ich w obu rodzajach kaszlu. Są nimi mech (porost) islandzki oraz bluszcz. Tak więc syropy na kaszel często produkowane są właśnie z tych roślin by jednocześnie ułatwić rozpuszczenie wydzieliny, działać wykrztuśnie na kaszel mokry oraz łagodzić kaszel suchy i stymulować wytwarzanie śluzu ochronnego.
Właściwości lecznicze
Liście bluszczu mogą być zbierane przez cały rok, choć zawartość substancji leczniczych jest największa przed kwitnieniem, w sierpniu i wrześniu. Po zebraniu powinny być suszone ostrożnie i powoli, w dobrze wentylowanym miejscu lub na słońcu. Liście bluszczu zawierają dużą ilość składników czynnych, do których zaliczają się między innymi saponiny. Kiedy saponiny rozpuszczają się w wodzie, wytwarza się piana. Zdolność ta uzyskała swoją nazwę od łacińskiego słowa oznaczającego “sapo” – mydło. Dziś, po dokładnych i licznych badaniach udowodniono skuteczność tych roślin leczniczych stosowanych od wieków.
Są trzy tryby działania terapeutycznego wyciągu z liści bluszczu na drogi oddechowe:
- Ułatwia odkrztuszanie – saponiny z liści ułatwiają odksztuszanie wydzieliny, ponieważ rozpuszczają gruby śluz w oskrzelach.
- Łagodzi kaszel – rozpuszcza śluz, który można natychmiast usunąć poprzez odkasływanie
- Pomaga w tłumieniu kaszlu – zmniejsza odruchy kasłania, rozluźnia mięśnie oskrzeli, ułatwia oddychanie i zmniejsza skurcze oskrzeli. Ze względu na skuteczne działanie na drogi oddechowe, wyciąg z liści bluszczu jest również stosowany w walce z astmą.
Przygotowanie
Istotne, podczas przygotowywania herbaty z liści bluszczu jest to aby nie przekraczać dwóch łyżek mielonej suszu z liści lub więcej niż jeden liść bluszczu mieszanek herbacianych na 1 litr wody. Jagody bluszczu należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla małych dzieci i nie używać ich do przygotowania herbaty.
Aby upewnić się, że stosowanie tych leków jest bezpieczne i nie powoduje żadnych szkodliwych skutków w organizmie, zaleca się kupować produkt, który jest już gotową mieszanką. Obecnie istnieje szereg preparatów wytworzonych z ekstraktu liści bluszczu. Ekstrakt otrzymuje się poprzez zmieszanie suchych liści początkowo płukanych mieszaniną wody i alkoholu, w celu uwolnienia składników aktywnych. Po tym etapie tworzy się ekstrakt, z którego usuwa się alkohol, a pozostały koncentrat się suszy. Dzięki temu uzyskuje się składniki aktywne w najczystszej formie. Suchy ekstrakt poddaje się obróbce w taki sposób, aby bez względu na formę (syrop, tabletki musujące) zawsze zawierał taką samą ilość czynników terapeutycznych liści bluszczu.
Salveo CEE
